Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), yalnızca davranışsal değil, aynı zamanda fiziksel sağlık üzerinde de derin etkiler bırakıyor. İngiltere’de 30 binden fazla DEHB tanılı birey üzerinde yapılan bir araştırma, bu bozukluğa sahip bireylerin yaşam beklentisinin önemli ölçüde kısaldığını gösterdi.
Araştırma, erkeklerde yaşam süresinin 4.5 ila 9 yıl, kadınlarda ise 6.5 ila 11 yıl arasında kısaldığını ortaya koydu. Çalışma, İngiltere’deki bilim dergilerinden The British Journal of Psychiatry’de yayımlandı ve DEHB’nin bireylerin yaşam süresi üzerindeki etkisini gözler önüne serdi.
Uzmanlara göre, bu durumun arkasında bir dizi faktör yatıyor. DEHB tanılı bireylerin madde bağımlılığı, intihar ve kazalar gibi risklere daha açık olduğu belirtilirken, aynı zamanda anksiyete, depresyon ve yeme bozuklukları gibi mental sağlık sorunlarına daha yatkın oldukları da vurgulanıyor.
Araştırmacılar, 'çalışmadan elde edilen bulguların, DEHB’nin yalnızca çocukluk çağında değil, bireyin tüm yaşamı boyunca sağlık üzerinde etkili olduğunu gösterdiğini, yaşam tarzı, riskli davranışlar ve yeterli sağlık desteği eksikliği, yaşam süresini olumsuz etkileyen ana etmenler arasında' olduğunu dile getiriyor.
Riskleri nelerdir?
Araştırma, DEHB’nin kalp hastalıkları, obezite ve diyabet gibi kronik sağlık sorunlarıyla ilişkili olabileceğini de öne sürüyor. DEHB tanılı bireyler için daha güçlü destek mekanizmalarının geliştirilmesi gerektiği vurgulanıyor. Özellikle düzenli psikiyatrik takip, sağlıklı yaşam alışkanlıklarının teşvik edilmesi ve bireylerin tedaviye erişiminin kolaylaştırılması önem taşıyor.
Araştırmaya katkı sağlayan psikiyatrist Dr. Emily Smith, “DEHB, sadece dikkatsizlik ve hiperaktiviteden ibaret bir bozukluk değil. Bu bireylerin uzun vadeli sağlıklarını korumak için kapsamlı bir yaklaşıma ihtiyacımız var” ifadelerini kullandı.
DEHB ve yaşam kalitesi arasındaki denge
Bu çalışma, DEHB’nin yaşam süresi üzerindeki etkilerini inceleyen en geniş çaplı araştırmalardan biri olarak dikkat çekiyor. Uzmanlar, DEHB tanılı bireylerin erken teşhis ve uygun tedaviyle riskleri azaltabileceğini belirtiyor. Araştırmacılar, bulguların daha fazla çalışma ile desteklenmesi gerektiğini ve DEHB tanılı bireylerin sağlık sisteminde öncelikli olarak ele alınması gerektiğini ifade ediyor.